#073 – Op de bank met Loes Heijmans – Over leven met Diabetes Type1

In deze aflevering zit ik virtueel op de bank met Loes Heijmans, spreker en auteur over Diabetes Type1. 

Loes neemt ons mee naar haar studententijd, het bijzondere moment dat ze haar diagnose kreeg en ze vertelt open over hoe het haar leven vanaf dat moment heeft beïnvloed. Ze deelt hoe ze met vallen en opstaan heeft leren leven met deze chronische ziekte en hoe ze ertoe is gekomen om letterlijk dagelijks anderen te inspireren met haar verhaal. 

Laat je in deze podcast blog inspireren door een geboren optimiste die heilig gelooft in het hebben van alleen een plan A en met heel haar hart vecht voor zichzelf én anderen. 

Misverstanden
Loes heeft Diabetes Type1, maar er bestaan nogal wat misverstanden rondom Diabetes Type1 en Type2. Er zijn in Nederland ongeveer 1,2 miljoen mensen met Diabetes waarvan er 1,1 miljoen Type2 Diabetes hebben en 100.000 Type2 Diabetes. 

Bij Diabetes Type2 is je alvleesklier minder gevoelig voor insuline en met een tablet of een verandering in levensstijl kan je weer meer gevoeligheid krijgen. Je kan dus genezen van Diabetes Type2.

Bij Diabetes Type1 maakt je alvleesklier geen insuline meer aan en gaat dat ook nooit meer gebeuren. Daarom moet je met Type1 altijd kunstmatig insuline toedienen via een spuit of een insulinepomp. 

Loes haar studententijd 
We beginnen bij het begin, Loes haar studententijd. Loes zat op het gymnasium en wist al heel snel wat ze wilde: naar de Hoge Hotelschool Maastricht en later haar eigen 5 sterren hotel. Ze werd toegelaten op de school en het eerste jaar van haar opleiding ging ze meteen intern wonen op de campus. Zo kwam ze in één klap terecht op een geheel nieuwe plek met alleen maar nieuwe mensen. Ze heeft daar geleerd dat ze altijd dichtbij zichzelf moet blijven. Ze werd daar namelijk soms op de proef gesteld. Zo had ze bijvoorbeeld al een vriendje, Remco, die nu haar man is, en kreeg ze vaak opmerkingen van andere studenten: “Dat zal niet zo lang duren”. Maar zelfs met dit soort opmerkingen, is het haar goed gelukt om sterk in haar schoenen te staan en niet mee te gaan in dingen die niet bij haar passen, wat ze nog altijd goed kan. 

De buitenlandstage
In het derde jaar van haar opleiding mocht ze een buitenlandstage doen en ook toen wist ze weer meteen wat ze wilde: naar Spanje om de Spaanse taal te leren. Ondanks dat de docenten hadden gezegd dat ze zich niet mocht focussen op 1 plek, liet ze haar oog op Valencia vallen en beet ze zich er helemaal in vast. Misschien is dat ook wel de reden dat ze uiteindelijk de stageplek heeft gekregen, juist doordat ze alleen een plan A had en er 100% voor ging. Iets wat nog vaker terugkomt in haar latere leven. 

Uiteindelijk heeft ze de tijd van haar leven gehad: een fantastische stage, vloeiend Spaans leren praten, Spaanse vrienden gemaakt en ontzettend veel geleerd. Maar dat ging niet zonder de nodige twijfel en onzekere gedachtes zoals: ik kan dit helemaal niet. Maar uiteindelijk kwam ze erachter dat ze zichzelf prima redde in Spanje en die onzekerheid die ze van te voren voelde heeft zich ontwikkeld tot zelfvertrouwen. 

De diagnose
Aan het eind van haar stage merkte ze dat ze heel moe was en ontzettend veel dorst had. En dat viel niet alleen haarzelf op, dus haar vader stelde voor dat ze naar de huisarts zou gaan. Een paar seconden na een klein prikje in haar vinger kreeg ze meteen de harde klap: “Het is niet goed, je hebt Diabetes Type1”.

“En dan moet ik zeggen, dan ben je dat halfjaar heel snel vergeten”. In dat moment wist ze meteen dat ze een heftige ziekte heeft en dat ze daar verantwoordelijkheid voor moest gaan nemen, want een week later zou ze weer op kamers gaan. Opnieuw naar een nieuwe plek met nieuwe mensen, maar dit keer met Diabetes in haar zak. 

Vooral mentaal merkte Loes dat ze het er zwaar mee had, omdat ze het gevoel had dat ze niet meer de spontane onbezorgde Loes kon zijn die ze eerst was. Zo is ze na de diagnose ook nooit meer dronken geworden, omdat alcohol nog uren na consumptie voor een lage bloedsuiker kan zorgen en ze niet het risico wil lopen dat er iets fout gaat. 

Het begin van Loes haar carrière
In de eerste jaren na haar diagnose heeft Loes enorm gestruggled met haar Diabetes Type1, met name mentaal. Maar buiten struggles heeft de diagnose ook positieve dingen gebracht. Zo heeft ze geleerd: stel je dromen niet uit, want je weet niet wat morgen voor je in petto heeft. En ze heeft een enorme bewijsdrang gecreëerd die haar heeft gebracht tot waar ze nu is. Ze is na haar opleiding namelijk gaan werken bij een uitzendbureau, maar waar ze al snel besloot te switchen naar een opleiding tot weddingplanner. Want ze vond bruiloften altijd al iets magisch én ze wilde laten zien dat ze wel onregelmatige werktijden kon hebben, ook al raadden de artsen het haar sterk af. Sterker nog, ze dacht: ik ga gewoon mijn eigen bedrijf beginnen als weddingplanner, punt. Dus dat deed ze op haar 25e, met opnieuw alleen haar plan A, wat uiteindelijk een fantastisch bedrijf is geworden: Fabulous.

Loes haar schrijf journey
Ondanks dat het een succesvol bedrijf was heeft Loes op een gegeven moment toch het roer omgegooid. En dat begon allemaal op het moment dat ze begon met het delen van haar verhalen over Diabetes Type1. Daar begon ze mee toen gezondheidsplein.nl bloggers zocht om te schrijven over verschillende aandoeningen. Ze heeft zich daarvoor aangemeld, werd uitgekozen en kwam er zo achter dat het schrijven van haar verhalen een soort verwerking was voor haarzelf en ook voor anderen. Ze kwam erachter dat ze anderen kan helpen met haar verhalen en daarom is ze na het bloggen, begonnen met het schrijven van haar eerste boek: Doe mij maar Diabetes. Een boek waarin ze in dagboek vorm schrijft over al haar ervaringen met Diabetes Type1 vanaf het moment dat ze de diagnose kreeg. Verder volg je in het boek ook haar weg naar een zwangerschap en dat leek in eerste instantie een prachtig einde te hebben: het moment dat ze erachter kwam dat ze zwanger was… Maar ze kreeg een miskraam. En daarom heeft ze de laatste hoofdstukken van het boek veranderd naar het verhaal van haar miskraam. 

Het boek eindigde zo helaas wel een beetje in een mineur. En toch kwam er een mooi einde aan: Loes wist tijdens haar eerste boekpresentatie dat ze opnieuw zwanger was, dit keer van haar eerste zoon. En dat verhaal, zwanger zijn met Diabetes Type1, is weer een heel ander verhaal. Dus besloot Loes nog een boek te schrijven, Doe mij maar Diabetes en een baby.

Omkeer
Medio 2020 heeft ze het dus het roer omgegooid en heeft ze Fabulous verkocht. Dit deed ze omdat ze van alleen schrijven ook naar spreken ging, waarbij ze onder andere TV maakte voor het Diabetes Fonds. Ze hakte daarom in 2020 de knoop door om na 11 jaar weddingplanner te zijn geweest, 100% voor haar Diabetes werk te gaan. Maar toen was er ineens corona en werden al haar lezingen etc. gecancelled… En wat doe je dan? Een podcast beginnen natuurlijk! En zo werd de ‘Diabetes Podcast’ geboren. “En vanaf dat moment doe ik alleen nog maar opdrachten in Diabetes land. En ik zeg altijd: ik kan niks doen wat dichterbij mezelf ligt dan dit”.

Dromen
Loes heeft haar Diabetes Type1, wat in het begin haar leven op zijn kop zette, kunnen omzetten tot haar business en tot een hele positieve impact voor haarzelf en voor anderen. Loes haar inspiratie hierin is: het is niet wat je overkomt in het leven, maar hoe je ermee omgaat. Ze kijkt altijd naar wat er wel kan, ze durft groots te dromen, ze durft die dromen uit te spreken én ze durft voor die dromen te gaan. Haar grote droom is nu om een internationale spreker worden. Hoe dat zich ontwikkelt en meer over Loes kan je volgen via haar website https://www.loesheijmans.nl/. En wil je nou meer horen over wat Loes allemaal heeft geleerd van haar Diabetes Type1? Dat hoor je in de podcastaflevering.