Curling ouders: Heb jij er weleens van gehoord? In mijn omgeving hoor ik de term regelmatig vallen, en op een gegeven moment ben ik wel benieuwd wat die term nu precies inhoudt. Ik laat me vertellen dat curling ouders ouders zijn die constant bezig zijn de weg vrij te maken voor hun kinderen, en er alles aan doen om ervoor te zorgen dat zij zich veilig voelen. Het woord komt voort uit de sport ijshockey, waarbij op dezelfde manier de weg wordt vrijgemaakt.
Obstakels weghalen
Een goede zaak toch, zou je denken. Ouders moeten hun kinderen ook beschermen. Toch denk ik dat het niet altijd goed is om alle obstakels voor je kind uit de weg te ruimen. Niet dat ik er veel van weet, ik heb zelf nog nooit een kind hoeven opvoeden, maar ik denk dat ook ik in het bezit ben van een paar ouders heb die zich er onbewust een beetje schuldig aan hebben gemaakt.
Ik kan meer dan genoeg situaties benoemen waarin mijn ouders mij meer hebben beschermd dan eigenlijk nodig was, maar daar ga ik niet veel woorden aan vuil maken want ik heb het liever over wat zij in mijn ogen heel goed hebben gedaan; zij hebben mij namelijk altijd gestimuleerd de wereld buiten Nederland te ontdekken. Juist toen ik zelf twijfelde of ik het wel aankon om een halfjaar mezelf te redden tijdens een stage in Spanje, staken zij mij een hart onder de riem en overtuigden mij ervan dat het helemaal goed zou komen.
Leeftijdsgenootjes
Ik hoor van veel leeftijdsgenootjes dat hun ouders het helemaal niet zo’n goed idee vinden dat hun kind voor langere tijd naar het buitenland vertrekt. Want stel je voor dat er ‘iets’ gebeurt… Tja, dan zijn zij er natuurlijk niet om je op te vangen. Een beangstigend gevoel voor veel ouders, en dat is begrijpelijk. Zelf denk ik dat het een goede zaak is om te proberen je kind zoveel mogelijk los te laten. Heel cliché, maar het is echt zo: van fouten kun je leren. En als je behoedt voor fouten maken, is er logischerwijs minder ruimte om te leren.
Ik ben onwijs blij dat mijn ouders mij die ruimte hebben gegeven, want ook al heb ik vanwege de ‘coronacrisis’ mijn buitenlandstage vroegtijdig moeten afbreken, heb ik nog nooit zoveel geleerd als in die kleine twee maanden die ik in Spanje heb gespendeerd. Ik ben veel gevallen en weer opgestaan. Ik geloof er in dat je daar sterker van wordt. En jij? Durf jij je los te maken en uit je comfortzone te stappen?
