Misschien is het thema rouw een van de thema’s waar je nog niet mee te maken hebt gehad of juist wel. In het westerse leven staat het thema ‘dood’ eigenlijk helemaal niet centraal en dat is misschien maar goed ook. Maar toch, als je jong bent en je verliest een persoon die belangrijk voor je is, kan het ontzettend moeilijk zijn om hiermee om te gaan. Dit heb je nog niet eerder meegemaakt en er is geen handleiding die je kunt lezen om te dealen met jouw verdriet. Niemand voelt wat jij voelt en er is maar één jij.
In 2022 heb ik mijn opa verloren en in 2023 overleed mijn moeder. Ik had nooit gedacht dat mij dit op deze manier zou overkomen. Dit is een verhaal voor anderen, waarom overkwam het mij? Dit voelde zo oneerlijk en ik was ontzettend verdrietig en boos. Deze lange periodes van verdriet hebben mij veel geleerd. Ik ben weerbaarder geworden dan dat ik al was. Ik weet wat het inhoudt om voor mezelf te moeten vechten, maar ook om voor mezelf te zorgen. Nu, anderhalf jaar later na het overlijden van mijn moeder is het nog steeds af en toe ontzettend moeilijk. Ik heb gemerkt dat mijn verdriet niet minder wordt, maar er wel mooie dingen gebeuren in mijn leven waardoor mijn rouw soms wat meer naar de achtergrond treedt. Er is inmiddels ruimte voor nieuwe, mooie dingen in mijn leven. Maar op dagen dat ik haar mis, is dit nog steeds evenveel. Ik mis haar stem, haar lach en haar humor, alles aan haar. Ik mis ook de leuke en leerzame gesprekken die ik dagelijks met mijn opa had. Onze band was zeer speciaal en hij heeft een groot aandeel in mijn ontwikkeling. Toch kan ik ondanks mijn verdriet met heel veel liefde terugkijken naar deze twee mooie mensen. Ze hebben me veel geleerd en ik waardeer de tijd die ik met ze heb gehad, ook al had ik graag nog meer tijd met ze gewild. Van iets goeds willen we altijd meer, toch?
In de tijd dat mijn moeder ziek was en ik veel voor haar zorgde, vond ik het soms heel moeilijk om de balans te bewaren. Tussen jong zijn en leuke dingen doen, voor haar zorgen en tijd met haar door te brengen. Toch denk ik dat mij dit aardig gelukt is, haar positieve instelling heeft mij daarin heel erg geholpen. Soms als ik me schuldig voelde, omdat ik iets met vriendinnen wilde gaan doen dan zei ze: ‘ga lekker genieten met je vriendinnen, je hoeft niet altijd bij mij te zijn en ik zie je daarna wel weer schattebout.’ Daarna, als ik haar dan weer zag, had ze een heerlijke latte voor mij gemaakt en zouden we kletsen over van alles en nog wat. Ik kon haar altijd alles vertellen, zonder dat ze er een oordeel over had. Ook als ik niet goed gehandeld had in een situatie, vertelde ze mij dit eerlijk.
Wat heeft mij geholpen om deze moeilijke tijd door te komen?
Ik heb geaccepteerd dat niet elke dag mooi en leuk is. Soms vond ik het heel moeilijk als ik om me heen keek en iedereen naar mijn gevoel gelukkiger was dan ik. Ik zag mensen allemaal leuke dingen delen over hun leven en daar zat ik dan. Verdrietig, gebroken en ik had niet het idee dat iemand mij écht begreep. Ik wil mijn moeder en opa terug! Maar ik heb ook geleerd dat iedereen zijn problemen heeft. Niets is perfect en zeker niets is wat het lijkt. Ook heb ik geleerd om elk moment te omarmen en ervan te genieten. Het leven kan zo stabiel en onaantastbaar aanvoelen, maar in realiteit is het heel fragiel en niets is een garantie. Gisteren is voorbij en morgen moet nog komen, alles wat je hebt is dit moment. Ik heb veel leuke dingen gedaan met vriendinnen en heb goed voor mezelf gezorgd. Op momenten wanneer ik verdrietig was, heb ik een pauze ingelast om hierbij stil te staan. Gelezen, gesport en veel gepraat met mensen. Dit alles heeft mij gebracht tot het punt waar ik nu ben. Ik besef dat rouwen een proces is waar geen volgorde aan vastzit en accepteer dat er dagen en momenten zullen zijn dat ik verdrietig ben. Het is oké, het mag er zijn en ik omarm mijn gevoel. Omdat ik dit intense verdriet voel, betekent het dat er liefde is geweest en nog steeds is.
Een quote die ik erg inspirerend vind en mij heel erg veel kracht heeft gegeven en nog steeds geeft is: “niets is voor altijd, alles is tijdelijk”.
Ik hoop dat deze kleine inblik in mijn leven jou heeft geholpen. Dat er misschien wat herkenbaarheden in mijn verhaal zitten. Of dat je misschien gewoon geraakt bent door wat er staat.
– Kira Wieland
